សន្ទូងមុខប្រាំ (តចប់)

សន្ទូងមុខប្រាំ (តចប់)

ម្សិលរស់មួយថ្ងៃ តែព្រួយក្ស័យ លុះថ្ងៃស្អែក សង្គមពួកក្អែក ភ្នែកសម្លឹង គ្រប់ចលនា
អង្កេតតាមដាន ស្ថានប្រវត្តិ វង្សគ្រួសារ វណ្ណៈសក្ដា ចម្ការស្រែ រាល់នាទី!

ចូលស្ទឹងតាមបថ ខំប្រឹងអត់ មាត់គស្លាក់ អន្លង់គ្រោះថ្នាក់ អន្ទោលតាម ច្បាមយាយី
នឹកដល់គ្រាស្ទូង រស់មួយគ្រា មិត្តនារី គុណថ្លៃគ្មានពីរ រួចជីវី ភ្លេចពុំបាន

ស្ទូងខ្ញុំចេះស្ទាត់ ស្រីបង្ហាត់ លុះចេះចាំ ផ្ដើមចាក់ជួរប្រាំ ឈានជើងថយ បង្វែរប្រាណ
ឆ្វេងច្បិចបម្រុង រង់ឲ្យស្ដាំ ដាំលំអាន បែបមុំជើងក្រាន ចាស់ៗបាន ស្ទូងរៀងៗ

មួយផ្សងគុណម៉ែ ពីរគុណពុក លោកទាំងទ្វេ បញ្ចៀសបញ្ចេរ ពាលទុយ៌ស ឲ្យជ្រួសឃ្វាង
គុណរតនៈត្រៃ ទាំងបីអង្គ ទ្រង់ពង្វាង ចៀសផុតខ្នោះឃ្នាង ស្វាងអវិចី ផុតមរណា

មួយ-បើកនេត្រា កុំឃើញអ្វី ងងឹតអង្គ ពីរ-ស្ដាប់តែថ្លង់ បី-ហាស្ដី គ្មានវាចា
បួន-ខ្លៅគ្មានថ្នាក់ កុំចេះអ្វី ងោះអន្ធកា ប្រាំ-ពង្សសាវតា ឥតដូនតា រស់ទាសករ

សន្សឹមគ្រឿនៗ មិគសិរបុស្ស មាឃផល្គុន អង្គព្រះភិរុណ លែងបង្អោរ អាទិត្យចរ
បំភ្លឺវេហាស៍ ធ្លាប់អួរអាប់ ចាប់បវរ ក្នុងស្រែស្រូវក៏ ចរមកដល់ ផលច្រូតកាត់

សន្ទូងមុខប្រាំ ផ្ដាំជូនពរ មិត្តនារី បានជួបត្រឹមពីរ បីអាទិត្យ ក៏ឃ្លាតបាត់
អាយុ វណ្ណៈ សូមសុខក្សាន្ត ផុតឈឺថ្កាត់ សម្បុរសម្បត្តិ ស្អាតពណ្ណរាយ គ្រប់ទីស្ថាន

សុខៈពលៈ បដិភាណៈ គ្រប់អង្គប្រាំ ប្រាជ្ញាមុតមាំ ស្ដម្ភវិសេស ទាំងចិត្តប្រាណ
សូមអស់ឥន្ទព្រហ្ម បញ្ជូនពរ ជូនកុំខាន ត្រដែតថ្កើងថ្កាន បានមង្គល វិបុលសុខ អ៊ើយ!

ប៊ី ប៊យ
05/14/2011